Zarządzanie kryzysowe, cz. II – diagnoza rozwiązań praktycznych w zakresie bezpieczeństwa wewnętrznego

pod redakcją naukową Barbary Kaczmarczyk i Bernarda Wiśniewskiego

Drugi tom publikacji jest głosem w trwającej dyskusji nad problemami zarządzania kryzysowego w obszarze bezpieczeństwa wewnętrznego. Dlatego też poszczególne części pracy skonstruowano tak, aby sprostać oczekiwaniom teoretyków i praktyków. Z myślą o tych pierwszych, posługiwano się informacjami podstawowymi i teoriami naukowymi, które stanowią wiedzę na temat otaczającego świata. Takie podejście do oceny zjawisk pozwala bowiem na wzajemne zrozumienie ludzi parających się  nauką, przy jednoczesnym zachowaniu prawa do wyrażania różniących się indywidualnych poglądów. Z myślą o tych drugich dokonywano ujednoliceń wiedzy i poglądów ludzi realizujących wspólnie określone prawem zadania, mieszczące się w zakresie zarządzania kryzysowego. W rozdziale pierwszym zdefiniowano termin powódź, przyczyny jej powstawania oraz wyjaśniono z czym wiąże się ochrona przeciwpowodziowa. Omówiono w tym miejscu rolę zbiorników retencyjnych. Ponadto podniesiona została kwestia możliwości wykorzystania modelowania dwuwymiarowego, dzięki któremu możliwe jest określenie stref zagrożeń oraz kierunki przepływów oraz prędkości wód powodziowych na terenie zurbanizowanym. Pierwszy rozdział zakończono opisaniem systemów ostrzegania przed powodzią, dzięki którym możliwe jest zapobieżenie różnym zjawiskom bądź minimalizacja ich skutków. Rozdział drugi rozpoczyna się od zaprezentowania zachowań przestępczych i ich relacji z otoczeniem zewnętrznym oraz zaznaczeniem roli społeczeństwa w kreowaniu przez państwo polityki kryminalnej. W dalszej części opracowania scharakteryzowano dwa najczęściej występujące w XXI wieku zjawiska, takie jak terroryzm i nielegalna migracja. Na zakończenie tej części opracowania scharakteryzowano udział Policji w systemie zarządzania kryzysowego funkcjonującego w Republice Czeskiej. W rozdziale trzecim poruszono kwestie realizacji wspólnych działań w sytuacjach kryzysowych. W pierwszej kolejności podniesiono kwestię współpracy i koordynacji w Straży Granicznej a następnie przedstawiono tą problematykę w kontekście wspólnych działań tej formacji z Państwową Strażą Pożarną oraz Policją. W powyższym zakresie zaznaczono również kwestie funkcjonowania zarządzania kryzysowego w drogowym przejściu granicznym. Z kolei rozdział czwarty obejmuje treści składające się na doskonalenie procedur zarządzania kryzysowego i jego kontekstów. Omówiono w nim rolę edukacji, ćwiczeń oraz procesu doskonalenia funkcjonariuszy i pracowników cywilnych. Podjęto również próbę wygenerowania kilku rozwiązań w systemie kierowania reagowaniem kryzysowym.

Legnica 2012,
s. 184,